Çocuk İstismarı ve Ekonomik Nedenler
Çocuk İstismarı Nedir? Önlemek için Neler Yapılmalıdır?
Çocuk istismarı, geçmişten bu yana artarak devam eden insanlığın en utanç verici olaylarından biridir. Çocuklar yetişkin olmadıkları için bizler kadar zihinsel gelişimini tamamlamadığından bu durumu anlayamamakta bu nedenle ailelere çok fazla iş düşmektedir.
Çocuklara en küçük yaştan itibaren hayır demeyi, yardım istemeyi, aileye güveni, bazı sırların saklanmamasını, dokunulmayı reddetmeyi öğretmek gerekmektedir. Günümüzde okullarda ve kreşlerde bu tür eğitimler verilmeye başlanmıştır.
Yapılan bazı toplumsal deneylerde çocukların parklarda küçük hediye ve çikolata gibi sevdikleri şeyler için tanımadıklarına yaklaştıkları hatta onlarla birlikte gidebildikleri görülmektedir. Bu tür sonuçlar ailelerin bu konuda yeterli eğitimi vermediğinin göstergesidir. Çocukların ne olursa olsun anne, baba ve ailenin diğer fertleri dışında kimse ile birlikte bir yere gidemeyeceğinin öğretilmesi gerekmektedir.
Ekonomik, sosyal ve dinsel nedenlerin oluşturduğu toplumsal tabakalaşma büyük uçurumlar yaratıyor. Örneğin ekonomisi son derece zayıf, karnını dahi doyuramayacak derecedeki yoksul aileler çocuklarını Budizm ve Hinduizm’in geleneğine göre toplumun en üst sınıfı olan rahiplere ve tapınaklara hizmet etmesi için bağışlıyor. Evden eksilen bir boğaz aileler için kazanç sayılıyor. Geleneklerine ve dini inanışlarına göre Budist rahiplere verilen çocuklar aynı toplumda değerli bir jest olarak nitelendiriliyor.
Hizmet için tapınaklara verilen kız çocukları önce hayali ilahlarla evlendiriliyor sonra da rahipler tarafından tecavüze uğruyor. Çocuklar biraz büyüdükten sonra 4000 ila 10000 ruple yani (90-250 Dolara) satılıyor. Tapınak da bu ahlak dışı işten gelir sağlıyor. Olan tabi ki çocuklara oluyor. Bizde de durum aynı ekonomik olarak güçsüz olan bazı yoksul aileler kız çocuklarını özellikle ev işlerinde, çocuk bakımında çalışması için varlıklı ailelerin yanına veriyorlar. Küçük yaşta okula gitmesi ve arkadaşlarıyla oynaması gereken kız çocukları evdeki tüm işlerin sorumluluğu altına giriyor ve küçük yaşta eziliyor. Buna da halk arasında beslemelik deniliyor.
Günümüzde halen devam eden besleme verme, çocukların ailelerinden uzakta, eğitimlerini tamamlamadan yaşamasına ve erkenden de para karşılığı birine verilmesine kadar devam eden bir süreçtir. Böyle bir durum ile karşılaşıldığında muhakkak yetkililere haber verilmelidir. Çünkü ülkemizde 18 yaş altı çocuklara yapılan bu davranışın yasalar üzerinde ağır cezaları vardır.
Geleneksel ataerkil aile yapısından kaynaklanan bazı ülkelerde kız çocukları istenmiyor. Çin, Hindistan ve Pakistan’da doğan her kız çocuğu utanç olarak kabul ediliyor. Doğmadan ultrasonla cinsiyetleri belirlendikten sonra hayatlarına son veriliyor. Özellikle Hindistan’da batıl inançların gereği kız çocukları ailelerine yük olarak görülüyor.
Çeyiz parası onların belini büküyor. Kız çocukları gereksiz bir boğaz olarak evlendikten sonra başkasının hizmetine gireceği için yaşamaları çok da önem arz etmiyor. Uzakdoğu’da özellikle Tayland’a ise doğan her kız çocuğu için aileler bayram ediyor. Çünkü bu kızlar aileleri için birer sermaye kaynağını oluşturuyor. Doğar doğmaz birçok kız çocuğu fuhuş sektöründeki acentelere satılıyor. Acenteler bu kızları diledikleri gibi kullanıyor. Seks endüstrisinde her çocuk günde en az 5-6 turiste hizmet veriyor Kaynak: www.mavimenekse.com